παραμυθια για τους μηνες (Ιουνης 1)

ειχαμε μεινει στις συναντησεις της Τριτης.Ανωδυνες,χαλαρες,εξομολογητικες, λυσεις που εψαχναν κ εβρισκαν και για τους δυο..Ενα δεσιμο που κρατιοταν σταθερα μη παρει και αλλες προεκτασεις,αλλα και μια εμμονη και μια λυπη αν κατι τυχαινε και δεν εβλεπαν ο ενας τον αλλο.
Εν τω μεταξυ επειδη αγαπουσαν και τα ιδια πραγματα,ειχαν και παρομοιες ανησυχιες συχνα πυκνα εφευγαν απο το συγκεκριμενο στεκι τους και βαδιζαν πλαι πλαι πηγαινοντας σε εκθεσεις, η χαζευαν εικονες με σχολια για το πως θα φαινονταν καλυτερα σε φιλμ η σε μια σκετη ζωγραφια.
Καποια μερα,που  εβρεχε δυνατα και δεν ειχαν πολυ χρονο για μια κανονικη συναντηση στο καφε τους,αποφασισαν να βρεθουν εξω σε μια πλατεια,,Εκεινη βιαστικα τελειωσε καποιες δουλειες και με την καρδια της να χτυπαει περιεργα συννενοηθηκε για το που ακριβως θα συναντηθουν..μερικα μετρα παραπερα ηταν και την προσκαλεσε να ερθει,αλλα δεν ηταν η συνηθισμενη του φωνη..Προχωρησε,ταχα χαλαρα,ταχα σαν να μην συνεβαινε τιποτα,αλλα το ηξερε μεσα της,,κατι ειχε αλλαξει.Τον ειδε στα 5 μετρα να την κοιταει στα ματια ενω προχωρουσε..θαθελε να πεσει στην αγκαλια του,σαν να ειχε να τον δει μηνες..Δεν το εκανε.Κοιταχτηκαν,χαμογελασαν επιασαν τα χερια τους σ ενα σφικτο κομπο..ειχαν μονο δεκα λεπτα κ αυτα θα γινονταν ενας μικρος περιπατος..Μιλουσαν αδιαφορα μεν,καθε φορα ομως που επεφτε το βλεμμα του πανω της η το δικο της πανω του,σταματουσαν για δευτερολεπτα,ακινητοι σχεδον,μαγεμενοι..μετα ξανα μερικα βηματα,στα υγρα πλακακια κ δρομους..μεσα της γινοταν πολεμος,μεσα της ηδη ηταν στην αγκαλια του,αφημενη,ησυχη και γευοταν τρυφεροτητα και παθος  μαζι..απο εξω ,απλη κ ησυχη συζητηση,ομως με ματια που εκαιγαν..δεν φιληθηκαν οταν χωρισαν μετα απο αυτα τα δεκα λεπτα...