Χειμωνας σ αγνωστο μέρος.Βροχη με το τουλούμι, συνεχως για μερες.Ποσο ενοχλητικο........Παρεες λιγοστες,απ τη δουλεια κυριως.Ερχονται τα καρναβαλια,εχουμε 2 βδομαδες συνεχη διασκεδαση,ετσι τοχουμε εμεις.Καθε μερα εξω...Βρε καλο μου,βρε χρυσο μου βγες.Ντυσου και βγες!! βαριεμαι,καλυτερα μεσα,ησυχα,με τη μουσικουλα μου και τη βροχη να χτυπαει την ξυλινη στεγη,απολαυστικοτατες στιγμες...
Αντε ελα,βαριεμαι,μια φορα μονο κι αν δεν σ αρεσει ποτε ξανα. Αντε καλα,ερχομαι..Ντυθηκε στο αψε σβησε,πηρε λεφτα,εβαλε ζεστο πανοφωρι και βγηκε μαζι τους,σ ενα κοκκινο αυτοκινητο.μεγαλη παρεα..Πηγαν σ ενα μαγαζι,κοντα σχετικα΄.Δεν ειχε πολυ κοσμο ακομα.Στη σκηνη,ενας μυστηριος τυπος τραγουδουσε κ επαιζε κιθαρα.Τραγουδουσε το ειδος που αντιπαθουσε εκεινη.Τα γλυκαναλατα του Παριου κ παρομοια.Ομως η φωνη του,δυνατη,καθαρη,μελωδικη και η κιθαρα παιγμενη επαγγελματικα.
ον ακουσαν για μια ωρα σχεδον,εκανε διαλλειμα ηρθε στην παρεα τους.Συστηθηκαν...ειπαν διαφορα περι ανεμων και υδατων και μετα απο ωρα εφυγαν ολοι μαζι ...Την πηγαν σπιτι κ τηςν αφησαν.Καλα περασα σκεφτηκε,καλυτερα απ το να μεινω μονη...Ξαπλωσε,κοιμηθηκε σαν τουβλο.
Μετα απο μερες νατον ξαφνικα μπροστα της,στο γραφειο της..ελαμπε το προσωπο του απο χαρα,,τη βρηκε επιτελους..κανονισαν να βγουν για φαγητο και βγηκαν..Μιλησαν κυριως για τη δουλεια που εκανε.Δεν ειναι αυτη η δουλεια μου ειπε ,αυτο ειναι το χομπι μου,η αλλη η δουλεια ουτε που με νιαζει.απλως ειμαι μοναχοπαιδι κ αναγκαστικα ολα εγω θα τα εχω...τελειωσαν ,γυρισε σπιτι,εφυγε..Το επαναλαβαν πολλες φορες.Καλα περνουσαν και η κιθαρα συνοδευε σχεδον ολες τις εξοδους..Μια νυχτα εμεινε μαζι της,μια νυχτα που του εβαλε ν ακουσει μουσικη μυστηρια,αποκοσμη,ασυνηθιστη..Κυλουσε ο καιρος και καποτε εκεινη τον παρωτρυνε να κανει κατι διαφορετικο απ τα συνηθισμενα.Θα εκανε και την παραγωγη στο ραδιοφωνο και θα ηταν οτι πρεπει..
Της την αφιερωσε την εκπομπη,εμαθε ολος ο κοσμος πως η κοπελλα αυτη τον εκανε να σταματησει τα ανουσια τραγουδια ,,Εγινε μεγαλος σαλος,του ζητουσαν να την επαναλαβει,αυτος τιποτα.Χαρηκε οσο ποτε τη φωνη του να λεει κατι διαφορετικο.
Μια νυχτα,ομορφη ,ανοιξιατικη πηρε την κιθαρα του,την ανεβασε σ ενα κτιριο ακατοικητο,με δωματια που εβλεπαν τη θαλασσα και κατω απ την πανσεληνο της τραγουδουσε γυμνος κ γυμνη κι αυτη,τυλιγμενη με σεντονια ακουγε ακουγε και νανουριζοταν,υπεροχες στιγμες,,,,,,,,,,,Ομως,πεθανε ο πατερας ,εμεινε η μανα να διαφεντευει ενα σωρο πραγματα.Σαν αυτους και δυτυχως με τροπο εριστικο ...Φυγε,παρατα την ......τριχες δηλ
δεν ηθελε ,ομως προσπαθησε να τα μπαλωσει μ εκεινη..Εκεινη καταλαβε.............
Αντε ελα,βαριεμαι,μια φορα μονο κι αν δεν σ αρεσει ποτε ξανα. Αντε καλα,ερχομαι..Ντυθηκε στο αψε σβησε,πηρε λεφτα,εβαλε ζεστο πανοφωρι και βγηκε μαζι τους,σ ενα κοκκινο αυτοκινητο.μεγαλη παρεα..Πηγαν σ ενα μαγαζι,κοντα σχετικα΄.Δεν ειχε πολυ κοσμο ακομα.Στη σκηνη,ενας μυστηριος τυπος τραγουδουσε κ επαιζε κιθαρα.Τραγουδουσε το ειδος που αντιπαθουσε εκεινη.Τα γλυκαναλατα του Παριου κ παρομοια.Ομως η φωνη του,δυνατη,καθαρη,μελωδικη και η κιθαρα παιγμενη επαγγελματικα.
ον ακουσαν για μια ωρα σχεδον,εκανε διαλλειμα ηρθε στην παρεα τους.Συστηθηκαν...ειπαν διαφορα περι ανεμων και υδατων και μετα απο ωρα εφυγαν ολοι μαζι ...Την πηγαν σπιτι κ τηςν αφησαν.Καλα περασα σκεφτηκε,καλυτερα απ το να μεινω μονη...Ξαπλωσε,κοιμηθηκε σαν τουβλο.
Μετα απο μερες νατον ξαφνικα μπροστα της,στο γραφειο της..ελαμπε το προσωπο του απο χαρα,,τη βρηκε επιτελους..κανονισαν να βγουν για φαγητο και βγηκαν..Μιλησαν κυριως για τη δουλεια που εκανε.Δεν ειναι αυτη η δουλεια μου ειπε ,αυτο ειναι το χομπι μου,η αλλη η δουλεια ουτε που με νιαζει.απλως ειμαι μοναχοπαιδι κ αναγκαστικα ολα εγω θα τα εχω...τελειωσαν ,γυρισε σπιτι,εφυγε..Το επαναλαβαν πολλες φορες.Καλα περνουσαν και η κιθαρα συνοδευε σχεδον ολες τις εξοδους..Μια νυχτα εμεινε μαζι της,μια νυχτα που του εβαλε ν ακουσει μουσικη μυστηρια,αποκοσμη,ασυνηθιστη..Κυλουσε ο καιρος και καποτε εκεινη τον παρωτρυνε να κανει κατι διαφορετικο απ τα συνηθισμενα.Θα εκανε και την παραγωγη στο ραδιοφωνο και θα ηταν οτι πρεπει..
Της την αφιερωσε την εκπομπη,εμαθε ολος ο κοσμος πως η κοπελλα αυτη τον εκανε να σταματησει τα ανουσια τραγουδια ,,Εγινε μεγαλος σαλος,του ζητουσαν να την επαναλαβει,αυτος τιποτα.Χαρηκε οσο ποτε τη φωνη του να λεει κατι διαφορετικο.
Μια νυχτα,ομορφη ,ανοιξιατικη πηρε την κιθαρα του,την ανεβασε σ ενα κτιριο ακατοικητο,με δωματια που εβλεπαν τη θαλασσα και κατω απ την πανσεληνο της τραγουδουσε γυμνος κ γυμνη κι αυτη,τυλιγμενη με σεντονια ακουγε ακουγε και νανουριζοταν,υπεροχες στιγμες,,,,,,,,,,,Ομως,πεθανε ο πατερας ,εμεινε η μανα να διαφεντευει ενα σωρο πραγματα.Σαν αυτους και δυτυχως με τροπο εριστικο ...Φυγε,παρατα την ......τριχες δηλ
δεν ηθελε ,ομως προσπαθησε να τα μπαλωσει μ εκεινη..Εκεινη καταλαβε.............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου