Σελίδες

Η λίστα ιστολογίων μου

Powered By Blogger

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

απροσδοκητη συναντηση

 Τον γνώρισε λίγα λεπτά αργότερα,αφού πρώτα τον στρίμωξε με το βαρύ της σακβουαγιάζ στο παράθυρο του βαγονιού.Μετά απο «χίλια συγνώμη» και «χίλια δεν πειράζει» βρέθηκαν να κάθονται απέναντι ο ενας απ τον άλλο σ ΄ένα από αυτά τα κλειστά κουπέ.
   Εκέινη πηγαινε Αθήνα για δουλειές, εκείνος  γυρνούσε στην Αθήνα απο δουλειές στην πόλη της, τη Θεσσαλονίκη.Μιλούσαν άνετα και αβίαστα για διάφορα,αρχίζοντας απο τις καθυστερησεις των δρομολογίων,τον καιρό,τις δουλειές τους και κατέληξαν στην καταγωγή τους,ποτε γεννήθηκαν και πού.
Είχαν γεννηθεί και οι δυο μια Κυριακή 5 του μήνα.Εκείνος  Νοέμβρη, εκείνη Σεπτέμβρη.Ο διάλογος εφτασε γρήγορα στις γενέθλιες πόλεις.Απο εκείνον ξεκινησε αρχιζοντας με τα ωραία της πόλης της, με διαθεση να την κολακεψει εν μέρει. Δεν αισθανόταν έξω απο τα νερά του κάθε φορά που πήγαινε εκεί για δουλειές της εταιρείας, της είπε. Αντίθετα, βρισκόταν σ’ ένα  περιβάλλον χαλαρό σχεδόν, με άτομα που έδειχναν αλλά και ήταν φιλόξενα.Με  άτομα που ξέροντας ότι θα είναι μόνος για μερικές μέρες ,σχολώντας,δεν τον αφηναν  ποτέ μονο για πολύ.Τα κεράσματα εδιναν κ επαιρναν σε κάθε πιθανή και απίθανη γωνιά της πόλης , που φυσικά ηξεραν σαν την παλάμη του χεριού τους.΄Ασε που με το που έβγαιναν πάντα εύρισκαν κι άλλα άτομα ,φιλους ,και ενώνονταν σε μια μεγάλη παρέα με διαθεση για διασκέδαση.Συνεχίστηκε με τα στραβα που ειναι μαζεμένα στη δική του πόλη απο εκείνη και μέχρι να φτάσουν στα Τέμπη κόντεψε να γινει συρραξη.Συνήλθαν όμως  αναγνωρίζοντας το μάταιο σκοπό της κουβέντας και πάλι ξανάρχισαν τα προσωπικά.
   Ελέυθεροι και οι δύο, με καλές δουλειές,επιτελικές θα έλεγα, στις εταιρείες τους και με ανάγκες για συχνά ταξείδια.Το τραίνο, η καλύτερη λύση.Τα ξενοδοχεία κοντά στους σταθμούς..   Ηπιαν καφέ ,ατένισαν τα τοπία στα διαλλείματα των περασμάτων απο τούνελ,θαύμασαν τη φύση.
    Γυρίζοντας στο κουπέ, τους έπιασε μια γλυκεια νύστα ,αυτή της μονοτονης διαδρομής.Πρώτα εκείνη και μετά εκείνος βυθίστηκαν σ έναν ύπνο, απο αυτούς τους μικρούς ,που σε χορταίνουν.
   Ξαναβγηκαν να ξεμουδιάσουν και μιλώντας παρατηρούσαν προσεκτικά τώρα ο ενας τα χαρακτηριστικά του άλλου.Συμπαθητικές φυσιογνωμίες,εκείνης γελαστη,εγκάρδια,εκείνου ίσως πιο διαισθητική, έντονη.
Και γιατί όχι; σκεφτηκαν μέσα τους και οι δύο, ό, τι βγεί.
Είχαν φτασει πια.
Προχώρησαν προς την έξοδο με τους  σάκκους και είπαν ταυτόχρονα παμε για φαγητό.
   Ετρωγαν γελώντας και συγκρίνοντας ο καθένας τα της πόλης του, όσον αφορά το φαγητό.Το παραδέχτηκε, η Θεσσαλονίκη είναι για τους καλοφαγάδες.αρχίζοντας απο την εμφάνιση,το σέρβις,το φαγητό,το γλυκό,το φρούτο και τους όχι τσιμπημένους λογαριασμούς.Είπε και αυτος τα δικά του,αλλά δεν υπηρχε συγκριση, εκτός ίσως απο εκείνες τις γραφικές ταβερνούλες που  έχει πολλές η Αθήνα και είναι στις αυλές των παλιών παραδοσιακών σπιτιών.
   Μετά της πρότεινε να μείνει στο σπίτι του,να κανει ένα μπάνιο,να ξεκουραστεί και αργότερα να βγούν μια βόλτα.Περίεργο,αλλά είπε ναι χωρίς να το σκεφτεί.Δεν ήξερε πολλά για ανθρώπους και ψυχολογούσε μόνο το άμεσο περιβάλλον της,αλλά εκείνος δεν είχε το παραμικρό σημαδι που θα  έκανε τη διαίσθησή της να επέμβει και να πεί «στοπ».
   Τον ακολούθησε σ ένα μικρό αλλά καθαρό διαμέρισμα,εργένικο,με εμφανή σημαδια  γυναικείας απουσίας ,-κρυφοχάρηκε-.
Της είπε να τακτοποιηθεί στην κρεββατοκάμαρά του,της έκανε χώρο στη ντουλάπα  να κρεμάσει δυό τρείς μπλούζες και παντελόνια και στο μπάνιο της έκανε χώρο για το τσαντάκι των καλλυντικών.Το μπάνιο θα ήταν έτοιμο σε λιγα λεπτά και  της πρόσφερε νερό,το μόνο που είχε,με παγάκια και λιγες σταγόνες λεμόνι να δροσιστεί.
Βγήκαν στο μπαλκόνι ,ήταν στον 5ο όροφο με θέα τη θάλασσα.Το καλύτερό της!! Του το είπε,είπε πως αν δεν βλέπει θάλασσα κατι παθαίνει.Το δικό της διαμέρισμα,στην περιοχή των Συκεών κοντά στο Επταπύργιο είχε θέα  τα κάστρα κ τον Θερμαικό,το λιμάνι αριστερά και νοτιοανατολικά το βουνό των Θεών.Αλλά και η δική του θέα δεν ήταν άσχημη! αντίθετα..
   Πρώτη μπήκε στο μπάνιο και βγήκε λίγα λεπτά αργότερα τυλιγμένη σε πετσέτες με ατμούς  γύρω της ,σαν οπτασία.Ξετύλιξε αυτήν του κεφαλιού και τα μαλλιά της στέγνωναν σιγά σιγά σχηματίζοντας μπούκλες.Κάθησε  λίγο να απολαύσει την αίσθηση που έχει κανείς μετα το μπάνιο και εν τω μεταξύ μπήκε εκείνος.Βγήκε επίσης πολύ γρήγορα στάζοντας πάνω στο χαλάκι του μπάνιου,έτριψε με δύναμη τα μαλλιά του να στεγνώσουν φυσικά.Μπήκε στην κρεββατοκαμαρα ,διάλεξε γρήγορα ενα πουκάμισσο κ ένα παντελόνι και ντύθηκε στο άψε  σβήσε.Δεν ξυρίστηκε,δεν χρειαζόταν να πάει την άλλη μερα στη δουλειά.
   Εκείνη αντίθετα κάθησε λιγο αναποφάσιστη τι να διαλέξει,όμως δεν είχε και πολλές επιλογές,οπότε βγήκε απο το δωμάτιο φορώντας μια μαρινιέρα μπλέ-άσπρη και το μπλέ σκούρο λινό της παντελόνι.Πήγε μετά στο μπάνιο,βάφτηκε ελαφρά και αρωματίστηκε με την αγαπημένη της κολώνια.Ομως κι εκείνος μύριζε πολύ όμορφα,είχε πολύ ευαίσθητη μύτη και η κάθε΄είδους μυρωδιά της φέρνει ανάλογα σναισθήματα.Η κολώνια του έδειχνε μιά σταθερότητα και μια καθαρότητα στο χαρακτήρα.
Βγήκαν.
Οδηγούσε ήρεμα,γυρνούσε και την κοιτούσε συνέχεια,ευλογούσε την καλή του τύχη.
Ενα γελαστό πλάσμα,έξυπνο,ετοιμόλογο, με καθαρό πρόσωπο ήταν στη θέση του συνοδηγού.
Οδηγούσε προς το μπαράκι  που θα περνούσαν κάποιες βραδυνές πια ώρες ή καλύτερα προς το μέλλον τους;
Εφτασαν  σ ένα πολύ όμορφο μέρος,πνιγμένο στο πράσινο με άνετες  καρέκλες, πολυθρόνες θα  τις έλεγες  και όμορφη μουσική.Παρήγγειλαν ποτά,σύμπτωση να έχουν ίδιο γούστο- βότκα με φρέσκο χυμό πορτοκάλι  και κάθησαν αναπαυτικά απολαμβάνοντας ηρεμία,ποτό και την πολύτιμη παρέα τους.
   Τελικά δύο άτομα σ ελάχιστο χρόνο μπορούν να διηγηθούν όλη τους τη ζωή  ,η αν όχι όλη μπορούν να διηγηθουν τόσα πολλά και είναι σαν να  ξέρει ο ένας τον άλλο χρόνια.Εύκολες ή δύσκολες οι σχέσεις;.Εδω είναι δύσκολες ακόμα και με άτομα που ξέρεις,που είναι απο το ίδιο περιβάλλον,με τα ίδια βιώματα σχεδόν και την ίδια νοοτροπία,άτομα απο την ίδια πόλη...Τέθηκε το ζήτημα και εδω η κουβέντα πηρε πολύ νερό.Είχαν και οι δύο τις ατυχίες τους,ευτυχως χωρίς καμμια τραυματική εμπειρία και απορούσαν πως σε αυτη την ηλικία-γύρω στα 30-35- δεν έτυχε να βρεθεί στο δρόμο τους ενα άτομο σαν αυτους τους δύο καλή ώρα ,που να βρουν τόσα κοινά σημεία.Το θέμα αναλύθηκε πολύ και μετά απο ώρες και τρία ποτά στη σειρά κατέληξαν να συμφωνήσουν πως ο έρωτας είναι τύχη και αν είσαι τυχερός, βρίσκεις το άλλο σου μισό μέσα σ ένα τραινο για παράδειγμα η ταξειδεύοντας μ ενα καραβάνι στη Σαχάρα.
Και τώρα; κοιτάχτηκαν στα μάτια..Σιγά! Σιγά! απάντησαν τα μάτια τους και η διαίσθηση τους.
Επέστρεψαν ,κοιμήθηκαν και ξύπνησαν όμορφα.